Wczoraj (tj. w poniedziałek), 19 stycznia 2015 roku odbyło się w naszej bibliotece, pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Rozmawiałyśmy na temat powieści Ludmiły Ulickiej „Zielony namiot”. Książka zrobiła na nas ogromne wrażenie. Kto czytał inne książki Ulickiej nie będzie zaskoczony. Zachęcamy do lektury, choć zdajemy sobie sprawę , że gabaryty książki (700 stron) mogą zniechęcić to jednak warto po nią sięgnąć. Ludmiła Ulicka to mistrz prozy, co do tego nie ma wątpliwości.
A to krótka zachęta:
Życie pod władzą radziecką toczyło się podziemnym nurtem, w skromnych mieszkaniach, w ciasnych kuchniach - tam spotykali się dysydenci, nie ci z pierwszych stron gazet, ale zwykłe "mrówki", działające w samizdacie, rozpowszechniające zakazaną literaturę i zakazane idee. Bohaterowie Ulickiej przeżywają miłości i osobiste dramaty, zaczytują się Doktorem Żywago, odkrywają Galicza, Okudżawę, Wysockiego, potem Brodskiego, a wszystko w cieniu bezdusznej państwowej machiny, w nieustannej obawie przed KGB. Jak to się stało, zdaje się pytać autorka, że ludzie, którzy potrafili wówczas zachować niezależność, żyli innym, "niesowieckim" życiem, w nowej rzeczywistości wszystko to zmarnowali, że nie wychowali następców? Książki Ludmiły Ulickiej bywają nazywane "encyklopedią rodziny rosyjskiej". Zielony namiot jest tej encyklopedii kolejnym rozdziałem. Opisuje zwyczajne życie w cieniu Wielkiej Historii. Ale jak przedstawione!
Przenieśmy się zatem do ówczesnej Moskwy, z jej starymi ulicami, przypominającymi dawniejsze czasy, Pietrowką, mostem Kuznieckim i... więzieniem na Łubiance.
Kolejne spotkanie DKK odbędzie się
17 lutego 2015 roku (wtorek) o godz. 17.00
na które serdecznie zapraszamy.
Materiały zawarte na stronie są prawnie strzeżone i bez zgody nie mogą być wykorzystywane.
